Πόσα ταξίδια έχω κάνει στ' ανοιχτά
Πόσες λεωφόρους που χανόντουσαν αργά
Πόσα συντρίμμια και κρυμμένα μυστικά
Όμως εσένα δε σε βρήκα πουθενά
Μπρος μου φυσάει απ' τα κίτρινα βουνά
Πίσω μου η πόλη όταν αλλάζει αφεντικά
Πώς να διαβάσω τα χείλη σου λοιπόν
Ποιος να τη σώσει αυτή την πόλη των τρελών
Πλέον κανένα ταξίδι δεν είναι το ίδιο....από μικρός ταξιδεύω και δεν νομίζω να το σταματήσω ποτε πάντα αυτό θα με κάνει να γίνομαι καλύτερος. Δεν ξέρω πως τα καταφέρνουν οι άλλοι αλλα τουλάχιστον μια φορα το μηνα φεύγω για ένα σαββατοκύριακο.
Λένε ότι η οικονομική κρίση φταίει για όλα τα σημερινά προβλήματα μας,δεν ξέρω κατά ποσο μπορεί να ισχύει αυτό. Αυτό όμως που εύχομαι, αυτή η κρίση να μπορεί να γίνει πλέον και κρίση συνείδησης. Να μπορεί να μας νοιάζει για τους άλλους και να μην νομίζουμε ότι αυτός ο κόσμος είναι σκατά και πρέπει να είμαστε σκληροί να να ανταπεξέλθουμε.
Δεν ξέρω ποσο σκατά θα ήμουν τώρα αν αντί να στεκόμουν απέναντι στο ρεύμα όταν αυτό προσπάθησε να με καταπιεί , εγώ να το άφηνα να με παρασύρει....
Αν άκουγα τον πατέρα μου και γινόμουν πολιτικός μηχανικό αντί για προγραμματιστής τι θα ήμουν τώρα???αν άκουγα τον ξάδερφο μου και έλεγα και εγώ ότι το όλο θέμα με το sex είναι απλά να περνάς καλά με αυτό και δεν έχει και τόσο σχέση κατά ποσο είσαι πραγματικά κοντά. Αν άκουγα μερικές προτάσεις και δεν με ένοιαζε η ουσία της δουλειάς μου παρα μονο να εκπληρώσω τα θελήματα των από πάνω μου....και να ξέρω μετά ότι η επιβράβευση δεν έρχεται επειδή η δουλειά μου ήταν καλή αλλα επειδή τους άκουσα και έκανα αυτό που μου είπαν χωρίς πολλά πολλά!
Μαλακίες!....τίποτα δεν είναι λάθος όταν πηγάζει από μέσα μας! γιατί αν ήμουν λάθος τώρα ο πατέρας μου δεν θα μου έλεγε να μην αλλάξω την δουλειά μου με τίποτα γιατί βλέπει την χαρά μέσα μου...γιατί ο ξάδερφος μου αν έκανα λάθος δεν θα μου έλεγε ποτε "Μαλακα την αγαπώ πραγματικά και η ζωή είναι διαφορετική μαζί της"....αν ήμουν λάθος δεν θα ήθελε κανένας να δουλεύει μαζί μου.....και τέλος αν ήμουν λάθος εγώ θα ήμουν ο πρώτος που θα έλεγε τι σκατά κάνω και θα άρχιζα πάλι από την αρχή.
Και δεν νομίζω ότι όλα αυτά πηγάζουν από το γεγονός ότι δεν γνώρισα στο έπακρο την οικονομική κρίση,αλλα epeidh γνώρισα ως το μεδούλι την κρίση της συνείδησης μου!!!
Είσαι το πιο λευκό χρώμα απ' τις σκέψεις μου
ένα παιδί που περπατάει με τα χέρια
μια γυναίκα που τ ' όνειρό της σκότωσε
και πριν το μάθουν όλοι το 'στειλε στ' αστέρια.
Είσαι το πιο λευκό χρώμα απ' τις σκέψεις μου
ένα τραγούδι που πάντα τρόμαζα να γράψω
η μυρωδιά μιας ξεχασμένης θάλασσας
που βρέχει μόνο αυτά που ήθελα να κάψω.
Αν θέλεις να με βρεις
να παίζεις, να νιώθεις, να ζεις.
Αν πάλι δε μπορείς
μη φύγεις, μη χαθείς.
Κι αν η σιωπή που τριγυρνάει στην ομορφιά σου
στο τέλος δέσει την οργή σου με βροχή
και γίνει στίχος που ξεχνάει τ' όνομά σου
κι έρχεται πάλι όταν έρχεσαι κι εσύ.
Θα είσαι το πιο λευκό χρώμα απ' τις σκέψης μου
ένα παιδί που περπατάει με τα χέρια
μια γυναίκα που τ' όνειρό της σκότωσε
και πριν το μάθουν όλοι το 'στειλε στ' αστέρια.
Αν θέλεις να με βρεις
να παίζεις, να νιώθεις, να ζεις.
Αν πάλι δε μπορείς
μη φύγεις, μη χαθείς.
Αν θέλεις να με βρεις
να παίζεις, να νιώθεις, να ζεις.
Αν πάλι δε μπορείς
μη φύγεις, μη χαθείς.
